مي‌دانم كه اينجا روي اين بلندي، هواي خوش و باغ خرمي داري كه نمي‌خواهي از آن دل بكني... ولي يادت نرود كه قسم خورده‌اي وفادار باشي. مي‌داني كه سزاي خيانت به ’ملك و ملك چيست؟ ـ بله! من فقط مي‌خواهم كه اين همه سال زحمت‌مان توي اين باغ از بين نرود... بيا و اجازه بده تا من مطمئن شوم كه كتاب با آنها نيست! ـ بس است! من مدت‌هاست كه مطمئن شده‌ام... اين را بگير و امشب كار پسرك را تمام كن. تمامش كن چون فردا صبح بعد از اينكه پرونده‌اش مختومه شود، احساساتش را لازم داري براي باغچه بعدي!