اشخاص از راه‌هاي گوناگون به صحنه ادبيات گام مي‌نهند. برخي از سال‌هاي كودكي به سرودن شعر و نوشتن نثر دست مي‌زنند. بعضي پس از سال‌ها عمر قلم بر مي‌دارند و به نويسندگي مي‌پردازند. يكي را حادثه‌اي به جرگه نويسندگان مي‌كشاند و ديگري سال‌ها با پشت‌كار و جديت در اين راه مي‌كوشد. ولي يك امر براي همه و هر كس حتمي و ضروري است: قبل از نويسنده شدن بايد خواننده‌اي پرشور و جدي بود. بايد كتاب را دوست داشت. كتاب يكي از عجيب‌ترين معجزات زاييده استعداد و قابليت بشر است و بايد به نيروي آن باور داشت. بايد كتاب را بهترين دوست خود شمرد، دوستي كه بي‌جان است و جان دهنده افكار شماست. يك نويسنده هميشه از خواننده دقيق، شيفته و مفتون كتاب، ببار مي‌آيد. نكته‌هايي كه در لابه‌لاي داستان‌ها نهفته است، هر يك سنگ بنايي است براي رشد و تعالي خوانندگان آن.