اين كتاب، كه به گفتة نويسندگانش در زمان انتشار طوفاني در حلقه‌هاي روشنفكري به پا كرد، در زمره خواندني‌ترين آثاري است كه به موضوع پست‌مدرنيسم مي‌پردازد. نويسندگان كتاب، كه اساساً نظر مساعدي نسبت به متفكران پست مدرن نظير لاكان، كريستوا، ايريگاري، دلوز و گوتاري ندارند، كوشيده‌اند آنچه را ”سوء استفادة روشنفكران پست‌مدرن از علم“ مي‌نامند برملا سازند. علاقمندان به مباحث پست‌مدرن در اين كتاب با يكي از نقدهاي درخور توجه بر اين جريان آشنا مي‌شوند.