یکی از مهم‌ترین رویکردها در بررسی تحولات تاریخی، رویکرد جامعه شناسی سیاسی است. در این رویکرد، تاریخ با توجه به دستگاه‌های باز تولیدکننده نظم اجتماعی و سیاسی، بررسی می‌شود. بدین ترتیب و براساس این روش،‌ تاریخ می‌باید چگونگی تکوین و تحول همین دستگاه‌ها و نظم ناشی از آن را توضیح دهد. در واقع نگاه یاد شده، نوعی تبارشناسی است که در فهم معضلات جامعه مورد مطالعه و کشف راه‌حل‌های آن به ما یاری می‌‌رساند. اهمیت این مسئله به ویژه در جوامعی که در حال گذار از ساختار سیاسی سنتی به ساختارها و نهادهای دمکراتیک هستند،‌ بیشتر نمایان می‌شود.