پرونده‌های شرلوک هلمز آخرین مجموعه داستانی است که سرآرتورکانن‌دویل بر مبنای شخصیت شرلوک هلمز نگاشته است. سرآرتور قصد نداشت بعد از انتشار مجموعه داستان «واپسین کرنش او» به نگارش ماجراهای شرلوک هلمز ادامه بدهد اما ابراز علاقه شدید اربابان صنعت نوظهور سینما به این کارآگاه بی‌رقیب و نگرانی‌های مادی کانن‌دویل از بابت تأمین هزینه‌های تحقیقاتی که در حوزه علم روح و عالم پس از مرگ می‌کرد وی را واداشت تا دست‌به‌کار نگارش دوازده داستان دیگر از ماجراهای شرلوک هلمز شود و هر داستان را به محض تکمیل برای چاپ به مجله استرند بسپارد. سرآرتور نوشته‌های خود را درباره علم روح و عالم دیگر بسیار ارزشمندتر و ماندنی‌تر از مجموعه داستان‌های شرلوک هلمز می‌دانست و هرسال مبالغ هنگفتی برا انجام جلسات احضار روح و آزمایش تجربیات مشاهده ارواح پرداخت می‌کرد. عجیب آنجاست که پیش‌بینی سرآرتور کاملا برعکس از آب درآمده؛ در مدتی کمتر از نیم قرن آثار او در زمینه علوم فرامادی کاملا فراموش شدند و این تنها شرلوک هلمز بود که نام وی را در دنیای ادبیات زنده نگه‌داشت.