کتاب «پایان فلسفه»، مجموعه‌ای است که شخص مارتین هایدگر دستور گردآوری آن را به شاگردش صادر کرده است. اهمیت کتاب از آن رو است که شامل صریح‌ترین برخورد هایدگر با تاریخ وجود به‌مثابه‌ی مابعدالطبیعه است، که از افلاطون و ارسطو آغاز می‌شود و تا شلینگ، کی‌یر کگارد و نیچه ادامه پیدا می‌کند. این کتاب، عریان‌ترین چهره‌‌ی هایدگرِ متأخر است که بر اساس وجود‌اندیشیِ تاریخی، حتی «وجود زمان» خود را جزئی از تاریخ فلسفه تلقی می‌کند. این اثر چهار فصل دارد: مابعدالطبیعه به‌مثابه‌ی تاریخ وجود، طرح‌هایی از تاریخ وجود به‌مثابه مابعدالطبیعه، تذکر در مابعدالطبیعه، غلبه بر مابعد‌الطبیعه.