از زمان انتشار این کتاب در سال 2003 این ایده که وضعیت استثنایی در دموکراسی‌های غربی به پارادایم معمول حکومت بدل شده دیگر واقعیتی بدیهی است و هیچ تحلیل سیاسی جدی نمی‌تواند انکارش کند. نه تنها قوانینی که در پی حملات سپتامبر 2001 وضع شدند و دست‌کم دو برابر محدود کننده‌تر از قوانین ایتالیای فاشیست‌اند کاملا در چارچوب [وضعیت] استثنایی می‌گنجد، بلکه اعلام وضعیت اظطراری در 20 نوامبر به مدت 3 ماه در فرانسه گامی تعیین کننده در این چارچوب بود که البته دولت آن را تمدید هم کرده است. بدین ترتیب وضعیت استثنایی به گونه‌ای ماندگار در قلب اروپا خانه کرده است.