وقتي دم نارنجي هيچ دوستي نداشت، همه چيز برايش يک جور ديگر بود. تا اين که صدايي شنيد. صدا او را با خود به اعماق زمين برد؛ تا آن جا که فقط يک چيز باعث شد تا کلي دوست پيدا کند. به نظر شما آن يک چيز چه مي‌تواند باشد؟