ترديدي نيست كه اين كتاب به عنوان اولين تجربه من در نگارش آنچه «هنر نوگراي ايران» ناميده شده خالي از كاستي نيست. آرزويم به عنوان يك پژوهشگر اين بود كه كتابي جامع و كامل درباره جريان‌هاي نوگرايي در هنر ايران مي‌بود تا مي‌توانست دست‌مايه و مرجع براي اين نوشته باشد.