در نيمه دوم قرن بيستم و در جريان دهةه1960 م، زماني که شکوفايي اقتصادي به جامعة غرب کمک مي‌کرد تا قاطعانه از موقعيت پس از جنگ به در آيد، هنر مدرن جان تازه‌اي گرفت. اما سردمداران آن، هرقدر هم شايسته بودند، چاره‌اي نداشتند جز آن که پا جاي پاي پيشگامان بگذارند. دنيا، که با پيامدهاي سياسي جنگ دگرگون شده بود، بار ديگر با ارزش‌هايي که مد نظر نسل‌هاي تازه بود، تکان خورد؛ نسل‌هايي که دقيقا پس از جنگ رشد کرده بودند. ديگر مقاومت در برابر شکل‌هاي نو چندان محکم نبود. خانواده اجتماعي نيز اندک‌اندک به هنر مدرن عادت و کشف مي‌کرد که هنر مدرن نيز مي‌تواند سنتي داشته باشد. نگارنده در کتاب حاضر به هنر مدرن، به خصوص هنر معاصر در فرانسه مي‌پردازد و آخرين جريان‌هاي هنري، از آغاز به وجود آمدن هنر مدرن تا پايان سال 2005 در فرانسه، را بازگو مي‌کند. زيرا تاريخ‌نگاري هنر فرانسه، با در نظر گرفتن جريان‌هاي متنوع پراهميت است. سرانجام موزه شيئي را مالک مي‌شود... که خود پنهان مي‌کند، اثر هنري و از «همه‌چيز هنر است»... تا همه چيز فريب است، سرفصل‌هاي کتاب را تشکيل مي‌دهد.