بزرگترين كوچ عشاير به مناطق مختلف ايران از زمان شاه عباس صقوي آغاز شد. كوچ بعدي عشاير (كردها، لرها، ترك‌ها و ...) به مناطق اطراف تهران در زمان آقامحمدخان قاجار بود كه او تهران را به عنوان پايتخت برگزيد. جابه‌جايي عشاير تا اوايل دوره‌ي پهلوي تداوم يافت.