در خيابان باريك و روشن از نور مهتاب، دو مرد در فاصله چند متري يكديگر، ناگهان پديدار شدند. لحظه‌اي كاملا بي‌حركت مانده، با چوبدستي‌هايشان سينه هم را نشانه گرفتند، سپس همين كه يكديگر را شناختند، چوبدستي‌ها را زير شنل‌هايشان پنهان كرده، فرز و چابك، در يك جهت به راه افتادند...