وسعت نفوذ انديشه هگل در سال‌ها چنان است كه در مدرسه‌ي عالي نرمال موضوع بيشتر رساله‌هاي شاگردان مربوط به اين فيلسوف است. مثلا لويي آلتوسر، ژاك مارتن و ميشل فوكو، هر سه، رساله ديپلم مطالعات عالي (D.E.S) خود را درباره‌ي هگل نوشتند. خود فوكو مي‌گويد كه در آن زمان به مرلو پونتي بيش از سالتر توجه داشت و گويا براي مقابله با پديدار شناسي و هگل به خواندن ماركس، نيچه و باتاي پرداخت! تا اوايل دهه‌ي پنجاه فوكو اساسا به مطالعه آثار سه فيلسوف نامدار(هگل، هايدگر و هوسرل) مشغول است و با يادگرفتن زبان آلماني يادداشت‌هاي زيادي درباره‌ي هايدگر تحرير مي‌كند.