در كتاب نيايش مهم‌ترين نوشته‌هاي گاندي درباره سير و سلوك معنوي و رابطه او با خدا گردآوري شده است. مطالب اين كتاب از ميان نامه‌ها، مقاله‌ها و كتاب‌هايي كه طي پنجاه سال به نگارش درآمده‌اند انتخاب و گلچين شده است. بخش آغازين كتاب، كندوكاوي است در معنا و مفهوم نيايش و به موضوعات مورد توجه خوانندگان با هر كيش و مذهبي مي‌پردازد. در بخش دوم، شيوه‌هاي نيايش توصيف شده‌اند. در اين بخش گاندي عقايدي را مطرح مي‌كند كه هدف از آن احياي سنن مذهبي هند است، عقايدي كه به راحتي با تجربه ساير ملت‌ها نيز قابل انطباق است. سخنان گاندي در اين بخش نه تنها به شكل‌به شكل‌هاي نيايش مربوط مي‌شود، بلكه به سوء استفاده‌هايي كه از نهادهاي مذهبي صورت مي‌گرفت و گاندي را وامي‌داشت سبك و شيوه خاص خود را در سير و سلوك معنوي پيش بگيرد نيز اشاره دارد. بخش سوم، غور و غوصي است در قدرت رامانا، يا تكرار بيوقفه نام خدا،‌ كه گاندي آن را برترين شكل نيايش مي‌دانست.