در پي تحولات شگرفي که در اوايل قرن بيستم در تمامي عرصه‌هاي زندگي انسان و نيز در ادبيات رخ داده نحوه رويکرد انتقادي به متون ادبي نيز دست‌خوش تحولاتي بنيادين شد.نقد ادبي، که تا پيش از آن زمان تحت تاثير ملاحظات اخلاقي،تاريخي يا زندگي‌نامه‌اي،عمدتا سوريه‌اي فرا متني داشت، بيش‌تر و بيش‌تر به خود متن معطوف گشت و صبغه‌اي «عيني» يافت.از ويژگي‌هاي بارز و انکار‌ناپذير نقد در دوران معاصر، گوناگوني و پيچيدگي بي‌سابقه‌اي است که با تنوع و پيچيدگي زندگي در عصر جديد متناظر است.مقالات مندرج در نقد ادبي نو خواننده را تا حدودي با مفاهيم و شيوه‌هاي متکثر اين گونه نقد ادبي آشنا مي‌کند و در عين حال مبنايي براي کندوکاو بيش تر او در اين زمينه به دست مي‌دهد.