در طول دو دهه گذشته روشن شده است که مطالعه علمي_دانشگاهي دين هيچ نظريه جامع و يکپارچه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اي که بتواند به تمامي وجوه و پديده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي ديني بپردازد نداشته است و هرگز هم نخواهد داشت. هر نظريه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اي تنها به بخش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و وجوه مشخصي نظر مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دوزد و ديگر بخش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را از نظر دور مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارد. بنابراين، پژوهش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي ديني همواره در ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وجوي نظريه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي جديدي است که بتواند دريچه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي تازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اي براي ديدن و تفسير دين به روي ما باز کند. دين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پژوهان، در دو دهه اخير، به فراسوي مرزهاي سنتي اين رشته پا گذاشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند تا به ديدگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي نظري جديدي دست يابند و دين را از منظر ديدگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي جديد تفسير کنند. نظريه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي فرهنگ، تاريخ، زبان و جنسيت، که در گذشته براي بيشتر دين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پژوهان ناشناخته مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نمود، امروزه «قاب_منظر» مناسبي براي فهم ما از دين فراهم کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند. در نتيجه اين امر، قواعد و هسته اصلي نظريات و روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي دين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پژوهي علمي_دانشگاهي به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌طور چشمگيري تغيير و گسترش يافته است. اين شرايط موجب شده است تا دين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پژوهي به يکي از حوزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي جذاب و پرطراوت علمي_دانشگاهي تبديل شود. در اين ميان، دانشجويان و استادان دين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پژوهي نيز با چالش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي مهمي مواجه شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند. با اينکه اين نظريه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها پرسش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي جديدي به ميان مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشند و فرصت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي بديعي براي پژوهش و تفسير دين فراهم مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، اما اغلب آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها ديرفهم هستند. اين کتاب قصد دارد تا نگاهي کوتاه، ولي مفيد، به نظريه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي برجسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترين انديشمنداني بيندازد که بيرون از حوزه دين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پژوهي انديشيده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند ولي آثارشان بر دين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پژوهي نوين تأثير فراوان داشته است.