رمان “ناهار لخت” يکي از جنجالي‌ترين رمان‌هاي تاريخ ادبيات آمريکا و جهان است که نام آن همواره در صدر فهرست رمان‌هاي پست مدرن قرار گرفته است. اين رمان همچنين در فهرست صد رمان برتر تاريخ ادبيات جهان قرار دارد، در کنار رمان‌هايي همچون “اوليس” جيمز جويس و “در جست‌و‌جوي زمان از دست رفته”ي مارسل پروست. ويليام باروز در کنار جک کروآک و آلن گينزبرگ مثلث نسل بيت را تشکيل مي‌دهند، نسلي که با آثارش تاثير چشمگيري بر فرهنگ نيمه‌ي دوم قرن بيستم درآمريکا و اروپا گذاشت. مخاطبان ايراني به واسطه‌ي ترجمه‌هاي «فريد قدمي» با آثار نسل بيت آشنا شده‌اند. باروز را شايد بتوان بدنام ترين نويسنده تاريخ ادبيات نيز دانست: معتادي که همسرش را به قتل رساند و به مراکش گريخت، اما با آثارش نويسندگان و متفکران بسياري را تحت تاثير قرار داد: از ميشل فوکو و ژيل دلوز فيلسوف گرفته تا خوانندگاني همچون جيم موريسون و کرت کوبين، از موزيسين هايي همچون جان کيج و فيليپ گلس گرفته تا فيلمسازاني همچون ديويد کراننبرگ و گاس ون سان. کراننبرگ فيلم مشهور و تحسين شده‌ي “ناهار لخت” را بر مبناي اين رمان ساخته است. ر‌مان با ماجراهاي ويليام لي (William Lee) آغاز مي‌­شود که به‌­عنوان مأمور لي (Lee the Agent) هم در رمان شناخته مي­شود، که به‌­واقع تصوير خود باروز در رمان است. سفر او در آمريکا آغاز مي‌­شود که در جست‌­وجوي تزريق بعدي‌­اش از دست پليس فرار مي­‌کند. فصل­‌ها‌ي کوتاهي وجود دارد که شخصيت­‌هايي را توصيف مي­‌کند که هم­سفر او هستند يا او در راه با آن‌ها مواجه مي‌­شود.