رابطه‌ي آگامبن با فلسفه پيچيده است. آگامبن مي‌نويسد که فلسفه «قلمرو ويژه يا خاصي ندارد، فلسفه در ادبيات، در هنر يا علم يا الاهيات يا هر چيز ديگري نهفته است، و فلسفه عنصري‌ست که مي‌توان به آن پرداخت. با اين مفهوم، فلسفه در تمام قلمروها پراکنده شده است. فلسفه هميشه به‌معناي پراکندگي بوده، و بايد گردآوري و جمع شود». از سوي ديگر، او خاطر نشان مي‌‌شود که «فلسفه هميشه و روي‌هم‌رفته به‌شکل سازنده‌اي به قانون ربط پيدا مي‌کند، و هر کار فلسفي هميشه، و تا حدودي به معناي واقعي کلمه، بر آن است که به قانون ربط پيدا کند». در نتيجه، نوشته‌هاي آگامبن به فلسفه، قانون و سياست مي‌پردازند و از اين رو، او را مي‌توان در قامت يک فيلسوفِ سياست ديد.