كتاب حاضر پژوهش‌هاي فلسفي موشكافانه اي است درباره يكي از مفاهيم بنيادي روانكاوي. السدير مك‌اينتاير، فيلسوف ارسطويي معاصر‏ از اين نكته بحث مي‌كند كه مفهوم ناخودآگاه نزد فرويد، به دليل استفاده او از اين واژه به دوسياق مختلف، پيچيده و ديرياب شده است. به گمان او، فرويد از اصطلاح ناخودآگاه هم براي توصيف سرراست پديده‌هاي رواني سود مي‌جويد، و هم آن را به عنوان مفهومي نظري براي تبيين پيوندهاي بزرگسالي به‌كار مي‌گيرد. شفاف سازي مك‌اينتاير بسياري از سوفهم‌هاي مربوط به روانكاوي را رفع كرده و هم زمان جنبه‌هاي مختلف شرح فرويد از ناخودآگاه را ترسيم مي‌كند.