اين كتاب گلچيني از ترانه‌ها و آوازهاي اقوام بدوي جهان است كه مانند بوشمن‌ها براي زنده ماندن بايد شكار كنند و در زندگي بايد آواز بخوانند. اين كتاب براي آن است كه به خاطر زيبايي و لطف اشعارش و در عين حال بيان سرگذشت مردمان خوانده شود. مردماني كه قادرند با ساده‌ترين ابزار و مال و منال به بقاي‌شان ادامه دهند مردماني كه علي‌رغم ظاهر اندك دار و ندارشان - اعتقادي محكم به ستارگان و ماه و آفتاب و جهان خاكي دارند. مردماني، چونان خود ما، كه با شم و تمايل قلبي‌شان با عشق و پرستش و نيايش و خنده و گريه پاسخ مي‌دهند و گرفتار بهت و ترس و خوف‌اند. كتاب زبان حال زيستن در نزديكي با جهان خاكي است كه در آن باد و باران و نور و تاريكي تار و پود ارزشمند بافت و نسج هر روزه‌اند.