ماجراي آدم و حوايي جديد است در فاصله زماني بسيار با هبوط آدم. مرد ايزاك نام دارد و زن اينگر. در اطراف آن‌ها انواع رفتاري كه بتوان برشمرد يافت مي‌شود. ولي ايزاك مردي نيست كه از راه مطلوب خود انحراف يابد. عشق به زمين و طبيعت به او برجستگي خاصي مي‌دهد و گنج نهفته در زيرزمين- معدن‌هايي كه در زمين‌هايش كشف مي‌شوند- او را اغوا نمي‌كند. آرمان او داير كردن زمين‌هاي باير است و آن‌چه هامسون در ماجراي او توصيف مي‌كند خواسته‌هاي قلبي او است: كنار آمدن با طبيعت و گريز از آن‌چه انسان را از طبيعت و زمين دور مي‌كند.