واژه «مكان‌نگاري» نه در اشاره به جريان و يا رويدادي خاص، بلكه به معني «فعل عكاسي كردن از يك مكان» مورد استفاده قرار گرفته است. در تعريف اخير، يك اثر «مكان‌نگاري» داراي ويژگي‌هاي مشخصي است: «وسيع» است مانند چشم‌انداز يا «محدود» است مانند يك كوچه، «ماهيت مشخصي» را نمايان مي‌كند مانند يك كوه و يا يك ساختمان، و يا «مكان بي‌مرزي» را به تصويرمي‌كشد، مانند يك دشت.