کتاب‌ مونتاژ، فراتر از يک مفهوم فني و تکنيکي به «مونتاژ» در سينما نگاه کرده است. «مونتاژ» را به عنوان يک عنصر مهم و کليدي در زيباشناسي و فرم نهايي فيلم، مورد بررسي قرار داده و رويکردها و شيوه‌هاي مختلف آن و ديدگاه‌هاي انتقادي در مورد ميزان اهميت «مونتاژ» در تاريخ سينما وجود داشته را به شکل همزمان توضيح داده است. يعني از شکل‌هاي اوليه «مونتاژ» در سينما که توسط گريفيث به کار بسته شده‌اند تا الگوهاي پيچيده‌تر مونتاژ در دهه سينماي شوروي، مثل آيزنشتاين و پودوفکين تا مونتاژ کلاسيک و مدرن.