سه دين توحيدي جايگاه ويژه‌اي به موسي اختصاص داده‌اند. اين جستار نشان خواهد داد که چگونه مرشدان معنوي ايراني روايات قرآني مربوط به موسي در طور سينا و سفر آئيني او همراه با حضرت خضر را درک کرده‌اند و نيز نشان خواهد داد که چگونه شخصيت موسي در اشعاري با اهداف تعليمي استفاده، و براي ارائه‌ي آموزه‌هاي معنوي به کار گرفته شده است. خواهيم ديد که او بيشتر به عنوان پيامبري تشريعي ظاهر شده تا موساي از خود بي خود شده در طور سينا.