آيا تكنولوژي به لحاظ جنسيتي بي‌طرف است، يا ذاتا داراي سوگيري‌هاي جنسيتي است؟ آيا تكنولوژي برساخته‌اي مردانه است؟ آيا در عصر تكنولوژي كه همه‌چيز متحول شده، روابط و مناسبات جنسيتي نيز تغيير كرده است؟ بسياري از فمينيست‌ها انحصار مردانه در تكنولوژي را منبع مهم قدرت مردان، و ضعف مهارت‌هاي تكنولوژيك زنان را عاملي مهم در وابستگي زنان دانسته‌اند. اين كتاب كوششي است در راه ارائه رويكردي منسجم براي تحليل روابط متقابل جنسيت و تكنولوژي. جودي وايسمن مي‌كوشد تحليل فمينيستي تازه‌اي عرضه كند، تحليلي كه در آن از يك‌سو با تعين‌گرايي تكنولوژيك مخالفت مي‌شود و از سوي ديگر اين آموزه كه استفاده انسان‌ها از تكنولوژي است كه اثرات مفيد و مخرب آن را مشخص مي‌كند به چالش كشيده مي‌شود. پيشنهاد او دفاع از رويكرد «شكل‌گيري اجتماعي» است كه طبق آن، تكنولوژي همواره شكلي از معرفت، نوعي شيوه‌ي عمل و محصولي اجتماعي است. در نتيجه، تكنولوژي محصول تعارض‌ها و مصالحه‌هاست و تبعات آن تا حد زيادي به توزيع قدرت و منابع ميان گروه‌هاي مختلف جامعه وابسته است.