از هم گريختيم. و آن نازنين پياله دلخواه را، دريغ بر خاك ريختيم! جان من و تو تشنه پيوند مهر بود، دردا كه جان تشنه خود را گداختيم! بس دردناك بود جدايي ميان ما، از هم جدا شديم و بدين درد ساختيم. اينك من و توييم دو تنهاي بي‌نصيب هر يك جدا گرفته ره سرنوشت خويش سرگشته در كشاكش طوفان روزگار، گم كرده هم‌چون آدم و حوا بهشت خويش!