من و زن‌عمو كيتي بيرون رفتيم تا در شهر گردش كنيم. مثل دو خانم معمولي كه به هواخوري آمده‌اند به نظر مي‌رسيديم ولي در حقيقت، دو بازرس بوديم كه چيزي از نگاه تيزبينمان مخفي نمي‌ماند: خانه‌هاي شيك، كالسكه‌هاي تندرو، قيافه‌هاي رهگذرها. حواس پنج‌گانه‌آم كاملا هوشيار بود؛ تا به حال آن‌قدر آماده‌ي رويارويي با خطر نبودم؛ ظرف چند دقيقه، پيدايش كرديم.