من سندبادم ، تو مسافر حاصل تجربه ي بيش از بيست سال سفر کردن در بزرگسالي و نوشتن تجربه ي سفرهاست . زماني که از نوشتن آخرين سفرنامه فارغ شدم و نوزده نوشته ي قديمي تر و جديد تر را کنار هم گذاشتم و از دور به آن ها نگريستم دريافتم که رشته اي گنهان تمام اين نوشته ها را به هم متصل مي کند : کندوکاو در تفاوت ها و شباهت هايي فرهنگي و فرا رفتن از " فرهنگ گرايي" و تلاش براي تفکيک مسافر از مهاجر و توريست . دريافتم که گويي اين نوشته ها بيش تر شرح تاملاتي فرهنگي است تا گزارش سفرهايي که کرده ام . دريافتم که قلاب اين نوشته ها همين جست و جوي فرهنگي است ، که نه شهرها و جاهايي که رفته ام خيلي عجيب و غير منتظره اند و نه کارهايي که کرده ام نامعقول و شگفت انگيز . تنها پا گذاشته ام به شهرهاي کوچک و بزرگ و نگاه کرده ام ، به آدم ها و فرهنگي که در آن غوطه ور بوده اند ، به آدم ها و خوشبختي ها و ناکامي ها و تنگناهاي شان ، و به خودم که گاه مسافر بوده‌ام ، گاه مهاجر و گاه توريست . از دل اين سفرهاي بيش و کم دريافته‌ام که سفر رفتن نسبت غريبي دارد با کشف حقيقت. و سفر مي تواند کنشي باشد ضد تعصب و پيش داوري‌هاي کليشه‌اي .