اکنون همان لحظه‌اي‌ست که بايد به اين پرسش مي‌رسيديم و به آن مي‌پرداختيم و براي رسيدن به پاسخ‌هايش مداقه‌ مي‌کرديم. به اين سال‌هاي عجيبي که از سر گذرانده‌ايم نگاه کنيد؛ سال‌هاي پاندومي، که مي‌گفتند متأسفانه «مردم» ماسک نمي‌زنند، سفر مي‌روند، مهماني مي‌روند، عروسي مي‌گيرند و ...؛ سال‌هايي که آن‌ها، «مردم» را مقصر همه‌ي بدبختي‌هاي مردم مي‌دانستند و تمام تلاششان را مي‌کردند که همه‌ي ما مردم را مجاب کنند که ما مردم، مقصريم! و خب، اين فقط يکي از دلايلي‌ست که کتاب «مردم چيست؟» يا به بيان بهتر، «يک مردم چيست؟»، در لحظه‌ي اکنون ما، چنين مهم و راهگشاست. کتابي که مجموعه‌اي از جستارهاي روشنفکراني را در خود جاي داده که همواره دغدغه‌شان اهميت بنيان‌هاي رهايي‌بخش «مردم» بوده‌است‌. از گفتار کوتاه «ژول ميشله» که آغازگر راه است تا مقدمه‌ي «برونو باستيلز» که به بهترين نحو شرح مي‌دهد اين کتاب چرا و چگونه شکل گرفته، تا تأملات درخشان و شورانگيز «الن بديو»، «پير بورديو» و ... همه‌وهمه کتابي يگانه را شکل داده‌اند و همان‌طور که مترجمان کتاب در يادداشت‌شان بر آن تأکيد کرده‌اند، نسبت درست و دقيقي با وضعيت ما دارند که تلاش‌هاي بسياري شده تا مسير مردم شدن و بودنمان منقطع شده و در مقام «يک مردم» ناپديد شويم!