مديريت زنجيره تامين در دو دهه گذشته حوزه‌اي بوده است که توانسته توجه زيادي را به خود معطوف دارد. ظهور مديريت زنجيره تامين، پاسخي است به رقابت فزاينده اي که در بازارجهاني بوجود آمده و آن، چيزي نيست جز تشريک مساعي تامين کنندگان، توليدکنندگان، توزيع کنندگان و مشتريان در جهت کاهش هزينه ها در کل زنجيره و تامين سريع نيازهاي مشتري. مديريت زنجيره تامين، ماهيتاً جزء علوم چندرشته اي به شمار مي رود و نياز به توجه خاص مهندسين و مديران کسب و کار دارد. بطور کلي، مهندسين با الگوسازي و بهينه سازي عمليات زنجيره تامين سروکار دارند در حالي که مديران کسب و کار بر استراتژي هاي چهارچوب الگوهاي زنجيره تامين تکيه مي کنند. در عمل، اين استراتژي هاي کسب و کار است که تصميمات استراتژي هاي زنجيره تامين را تعيين مي کند، در حالي که الگوسازي و بهينه سازي ابزاري است براي تسهيل اجراي اين تصميمات.