اريک جِي. اِوِنز، استاد فقيد رشته‌ي تاريخ از دانشگاه لنکسترِ انگلستان، در اين کتاب شرح تأسيس نظام حزبي در بريتانيا را از قرن هجدهم آغاز مي‌کند، يعني از زماني‌که خانواده‌هاي متنفذ و عمدتا وابسته به دربار، تحت حمايت پادشاه، حزب را وسيله‌ي بسط امتيازات انحصاري خود قرار دادند. وي علاوه‌بر ذکر مختصات و تفاوت‌هاي دو مفهوم «ويگ» و «توري» که در اواخر همين قرن باب شد، توضيح مي‌دهد که جنگ با فرانسه به چه نحو زمينه‌ي صف‌بندي حزبي طي سال‌هاي 1788 تا 1812را مهيا کرد. اقتدار توري‌ها تحت زعامت لرد ليورپول، تضعيف جايگاه وکلاي مستقل و برآمدن ليبرال‌ها و محافظه‌کارها از دل ويگ‌ها و توري‌ها در فاصله‌ي سال‌هاي 1830تا 1846 و گره‌خوردگي اين تحولات با اصلاحات سياسي و طرح پرسش‌هاي جدي اجتماعي از ديگر مضامين کتاب است. گذشته از اين، پروبال‌گرفتن سازمان‌هاي سياسي نيز در کانون توجه قرار مي‌گيرد. نويسنده بحران ناشي از قوانين غله را مهم‌ترين عامل سقوط حزب توري بر مي‌شمرد و سال‌هاي منتهي به 1867 را زمانه‌ي تقويت مواضع حزبي، کاهش نفوذ پادشاه، افزايش اهميت انتخابات سراسري و رشد مطالبه‌گري طبقات فرودست مي‌داند. کتاب عمدتا جهت‌گيري موضوعي دارد، اما اين به معناي غفلت از اشاره به سير تاريخي وقايع نيست. مجموعه‌ي «کارگاه تاريخ» به پشتوانه‌ي تحليل‌هاي دقيق و اسناد معتبر، پرتوي تازه بر رويدادهاي مهم و مناقشه‌برانگيز جهان، از اوايل عصر مدرن تا امروز، مي‌اندازد. اين کتاب‌‌ها بيش از پنج دهه منبع اساسي دانشجويان و پژوهندگان تاريخ بوده است که اينک به‌تدريج در اختيار خوانندگان فارسي‌زبان قرار مي‌گيرد.