تا سبزه باغ را ببیند در سایه سرخ گل نشیند تا نرگس تازه جام گیرد با لاله نبید خام گیرد از زلف دهد بنفشه را تاب وز چهره گل شکفته را آب لیلی و دگر عروس‌نامان رفتند بدان چمن خرامان چون گل به میان سبزه بنشست او سبزه و سبزه گل همی‌بست