درباره لذت‌هاي ممنوع زياد نوشته‌اند. ولي درباره لذت‌هاي «ناممنوع» چه؟ لذت‌هاي ناممنوع، کتاب جديد و بي‌نظير آدام فيليپس است، نويسنده کتاب‌هاي حسرت، عاقل شدن و در باب تعادل. بنا به استدلال او، عموما اين لذت‌هاي ممنوعه‌اند که فکر ما را به خود مشغول مي‌کنند؛ ولي اگر خوب تأمل کنيم، شايد بتوانيم از امور ناممنوع هم، اگر نه بيشتر، دست‌کم به‌اندازه تابوها لذت ببريم. درضمن، چه‌بسا برآورد ناقصي داريم از اينکه با محدود ‌شدن ما، تحت قيدوبند امر ممنوعه و قوانينش، جهانمان چقدر محدود مي‌‌شود. لذت‌هاي ناممنوع، کتابي است بلندپروازانه که از احساس ناامني و بي‌ثباتي زندگي مدرن مي‌گويد و به بررسي پويايي فلسفي، روان‌شناختي و اجتماعي‌اي مي‌پردازد که بر ميل انسان حاکم است و به واقعيت روزمره او شکل مي‌دهد. آدام فيليپس، تيزبين‌ترين روان‌کاو از ميان روان‌کاوان اهل قلم، همواره رسالتش را بيشتر خويشاوند ادبيات دانسته تا علم. شغل اصلي‌اش بينش و آگاهي‌اي به او مي‌دهد که در نوشتارش به‌صورت شور و اشتياقي نامعمول خود را نشان مي‌دهد. همه نويسندگان بزرگ، آگاهانه يا ناخودآگاه، موقع نوشتن از روش تداعي آزاد روان‌کاوان بهره مي‌جويند و در مي‌يابند که به‌تعبيري شکل‌گيري اثر در هنگام نوشتنش نوعي سياحت و انکشاف خود است، تماشاي ذهنمان وقتي مشغول کار است؛ ولي کم‌اند نويسندگاني که مثل فيليپس آن سوائق را درک کنند و شيفته‌شان باشند. مقاله‌هاي او شاهدي است بر اين مدعا. (تيم آدامز، گاردين)