عوام اهميت مدرسه كارن را با ادوارد چهارم مربوط مي‌دانند، كه تاريخ اشتياق او به آموزش را به دوك سامرست مرتبط مي‌داند. اما كارن ترجيح مي‌دهد حسن شهرت اين پادشاه را ناشي از سياست‌هاي مشاورانش بداند كه از اعتبار مدارس بزرگشان قدرت مي‌گرفتند، مثل پادشاهان سلسله تئودور كه تقديرشان بهشت الهي بود.