کثرت گرايي به فراگيرترين مفهوم آن... يک مسئله ي بسيار مهم سياسي را مطرح مي کند. هم بنيادگرايي و هم نسبي گرايي، اين مسئله را لاينحل مي کنند. بنيادگرايي جامعه را چندپاره ميکند و اين وضع به درگيري هاي مستمر يا اجبارهاي تماميت خواهانه منجر مي شود. نسبي گرايي، اجماع اخلاقي جامعه را از بين مي برد، اجماعي که بدون آن هيچ جامعه اي بقا پيدا نمي کند. حل مشکل سياسي کثرت گرايي تنها از راه حفظ و و نگهداري و مشروع سازي ميانه ي اين دو حد افراط و تفريط امکان پذير است. براي اکثر انسان ها دين به معناي آن است که انسان چگونه به دنيا نگاه و چگونه زندگي کند به اين دليل است که رابطه ي بين دين و کثرت گرايي مورد توجه همه ي افراد قرار مي گيرد، صرف نظر از وجود باورهاي مذهبي فرد يا نبود آن.