گوينده: رضا آفتابي
گزيده‌اي از مباحث: درس گفتار سه: «مي‌انديشم، پس هستم». دكارت مي‌گويد آنچه چنين پنداري را يقيني مي‌كند اين است كه تصورات نهفته در آن كاملا واضح و متمايزاند. «مي‌انديشم پس هستم» منطقا آشكار است، بدين معنا كه مي‌توانيم آن را در پرتو نور سرشت، يعني در پرتو روشنايي طبيعي خرد دريابيم. درس گفتار چهار: ما نارنجي بودن، كروي بودن، سفت و سخت بودن، اندازه و نقطه‌هاي ريز روي پوسته يك توپ بسكتبال را ادراك مي‌كنيم. اما گمان نمي‌كنيم كه توپ بستكتبال چيزي نيست به جز همين ويژگي‌ها. ناگزير بايد چيزي زيربناي اين ويژگي‌ها باشد و آنها را در قالب يك جوهر كنار هم نگاه دارد. جوهري كه ما نمي‌توانيم آن را ادراك كنيم. ما صرفا مي‌توانيم آنچه را ادراك‌پذير است ادراك كنيم. ما صرفا مي‌توانيم آنچه را ادراك‌پذير است ادراك كنيم و ناگزير بايد چيز ديگري وجود داشته باشد. چيزي كه لاك آن را پشتيبان ناشناخته مي‌داند.
زمان: 60 NRDRI
NTSC