تاثير عظيم آراي افلاطون در تاريخ فلسفه و الهيات در اديان ابراهيمي عمدتا عبارت از اين مدعاست كه كمال الهي بدان معناست كه بزرگ‌ترين موجود متصور را موجودي ايستا تلقي كنيم. ادعاي كتاب حاضر اين است كه اين تاثير را بايد بيشتر حاصل دريافت ارسطو از خدا به مثابه محرك نامتحرك دانست. تفكر افلاطون مسلما پيچيده‌تر از اين است. به تعبير دقيق‌تر، وجود خدا چه بسا ثابت باشد، اما فعليت خدا در معرض سيلاني پيوسته و ستودني است.