فلسفه تئاتر در پي آن است تا پرده از ابعاد ناپيداي رويداد زنده، تنانه بازيگر محور و اجرا مداري به نام تئاتر بردارد و بر ضرورت نقش آموزش در اين رهگذر تأکيد کند از نگاه نگارنده تئاتر و درام دو دنياي مستقل و متمايزند و بايد به شکل مجزا مورد تحليل قرار بگيرند؛ اگر چه ديرگاهي است که با يکديگر تعاملي نزديک دارند مؤلف اين اثر تئوريک بر اين باور است که نقش «مخاطب» تئاتر در خلق رويداد تئاتري هيچ کم از صحنه پردازان نيست و تماشاگران در تئاتر امروز از جايگاهي برابر با هنرمندان صحنه برخوردارند.