هنگامي كه جوان بودم، آزادي داشتم اما نديدمش، زمان داشتم اما نمي‌دانستم و عشق داشتم اما حسش نكردم. چندين دهه گذشت تا اينكه معناي اين سه را فهميدم. و حالا، در گرگ و ميش زندگي‌ام، اين ادراك تبديل به خرسندي شده. عشق، آزادي و زمان... كه موقعي به وفور در كف داشتم، محركي‌ست كه من را به پيش مي‌راند، و به ويژه عشق، عزيزترينم، براي تو، فرزندانمان، برادران و خواهرانمان... و براي جهان وسيع و شگفت‌آوري كه به ما زندگي بخشيد و ما را به انديشه واداشت. سوفياي من، با عشقي بي حد و حصر، همواره از آن تو هستم.