اسكينر در اين كتاب به مشكلاتي كه انسان معاصر با آن درگير است و آينده او را تهديد مي‌كند، از جمله آلودگي بيش از حد محيط زيست، ازدياد بي‌حساب جمعيت، نابود شدن منابع طبيعي و جنگ هسته‌اي اشاره مي‌كند. او مي‌گويد علم به صورت نامناسب رشد كرده. علم، نخست به مسائل ساده پرداخته و كنترل انسان را بر طبيعت بي‌جان گسترش داده اما انسان را براي مشكلات جدي ناشي از اين كنترل آماده نكرده است. شناخت انسان از مسائل فيزيكي و زيست‌شناختي خيلي بيش از شناخت او از مسائل خود انسان و رفتار انسان بوده و اسكينر بر اين اعتقاد است كه براي مقابله با خطرات فعلي، علم رفتار نيز بايد به چنان پيشرفتي نايل آيد كه از طريق آن انسان بتواند به يك تكنولوژي نيرومند رفتار دست يابد.