مؤلف در 3 بخش از اين كتاب، با نقل‌ شعرها و حكايت‌هاي قديم و جديد ارتباط نهاني و شگفت‌آور همبسته‌ي طنز و تراژدي را كه نوعي از دو احساسي‌هاي انساني است، نشان مي‌دهد. تز تازه‌ي او اين كتاب ضبط و پيوند بين طنز و تراژدي است. خرمشاهي از اشعار طنز خود فقط دو نمونه را كه داراي اين ويژگي است، آورده است. ساير مقالات اين كتاب طنزهاي منثور و داستاني اوست كه بعضي از آن‌ها در نشريات گل‌آقا به طبع رسيده است. مولف خود را اهل شهود مي‌داند، اما تاكنون عالما و عامدا كشفي نداشته است، مگر همين پي بردن به رابطه‌ي "جدلكتيك" بين طنز و تراژدي.