لوآندا، آنگولا، 1990. اندالو پسر عادي دوازده‌ساله‌اي معمولي است در زمان و مكاني نامعمول. او مثل دوستانش از دست‌انداختن معلم‌هايش لذت مي‌برد، از تكاليف خانگي طفره مي‌رود و داستان گل هم مي‌كند. اما معلم‌هاي اندالو كوبايي هستند و تكاليف انشاهايي است درباره‌ي نقش كارگران و دهقانان. و افسانه‌هايي درباره‌ي دار و دسته‌ي جنايت‌كاري كه به مدارس حمله مي‌كنند سر زبان‌هاست.