گذشته،سايه‌ي شومي است كه پيدايت مي‌كند. فرقي ندارد چقدر تند بدوي، تا كي فرار كني، در كدام پستو پنهان شوي يا پشت چه ديواري پناه بگيري، گذشته بالاخره مي‌رسد و پيدايت مي‌كند. بعد دست روي گلويت مي‌گذارد و تا بالا آوردن تك‌تك حقيقت‌ها، انگشتانش را مي‌فشارد. داستان اين گل سمي هم همين است. سال‌ها پيش خسته جاني از براي مستور ماندن يك راز فرار كرد، اما درست زماني كه خيالش از فراموش شدن خاطرات راحت شده بود، دست سرمه راد را گرفت و او را ميان بازي‌اي بس خطرناك آورد.