امتياز هنرمند ديد اوست، ديد دروني و بيروني‌اش به سمت بي‌كرانه باز مي‌شود. اين ديد منفرد، با نگاه‌هاي عمومي هدايت شده و بيم‌زده و خوپذير در نظام‌هاي سلطه و اسارت، متفاوت و غالبا در تضاد است. هنرمند به خاطر نوذهني و نوانديشي و خرق عادتش، با تعبير ويژه‌اش از جهان فراتر و سوختن جهان كهنه، در نبردي دائمي با خود و با اژدهاي جهان براي تغيير وضعيت موجود خود و ديگر آدميان است. اين نبرد عملا در خود و با خود است، به ظاهر رنگ ناكامي دارد، اما حاصلش در درازمدت عايد جهان ديگران مي‌شود.