در برف مي‌دوم. نفس نفس مي‌زنم. گراز دنبالم مي‌دود. خرناسه مي‌كشد. به هر طرف كه مي‌چرخم فقط برف است. نه خانه‌اي، نه سرپناهي، نه جنبنده‌اي. مي‌دوم و جيغ مي‌كشم. گراز مي‌دود و خرناسه مي‌كشد. مي‌افتم. گراز مي‌رسد بالاي سرم. نگاهش نمي‌كنم. سايه‌اش افتاده روي برف. سايه مردي است بلندقامت. سرم را فرو مي‌كنم در برف...