پژوهشي در راستاي درك و دريافت موقعيت و چگونگي زندگي زنان در گذشته ملت‌ها، بازگوينده حقايق از روابط دروني جامعه است كه به وقت خود تاريخ‌ساز بوده و به اعتلا يا اضمحلال ملت و دولتي انجاميده است، اما در نوشته‌هاي هيچ يك از تاريخ‌نويسان سنتي اثري از آن نيست. به همين اعتبار، پژوهش درباره وضعيت زنان در تاريخ گذشته ايران نيز مي‌تواند راهگشاي دركي صحيح‌تر از روند تكامل اجتماعي و چگونگي مراودات درون مردمي و به عبارت ديگر، تاريخ راستين مردم ايران باشد. هدف از اين كاوش، يافتن هويت راستين و در سايه مانده زن ايراني است كه در چارچوب «مقتضيات» و در محدوده «قراردادي اجتماعي» نقش پذيرفته است تا بتوان از اين طريق به هويت راستين انسان ايراني از آغاز گام نهادن به صحنه تاريخ جهان پي برد.