آريل دورفمن يكي از روايت‌گران اصلي دوره‌ي وحشت و سركوب سياسي در آمريكاي لاتين است. او پس از كودتاي 1973 ژنرال آگوستو پينوشه در شيلي، مجبور به فرار و ترك ميهن شد و سال‌هاي تبعيدش را صرف نوشتن از اين فاجعه و آثار آن بر جامعه و آثار آن بر جامعه‌ي شيلي كرد. محاكمه‌ي ژنرال پينوشه، به‌عنوان آمر اصلي كشتار، شكنجه و سر به نيستي مبارزان سياسي و حتي مردم عادي شيلي، براي دورفمن و هموطنان او به رويايي محال شبيه بود، اما بازداشت ناگهاني و جنجالي ژنرال در سال 1998 در لندن گويي دريچه‌اي رو به اميد و عدالت گشود. دورفمن در اين كتاب، ضمن پيگيري روند بازداشت و محاكمه‌ي ژنرال پينوشه، از آثار كودتاي 1973 بر شيلي و نسل‌هاي آينده‌ي اين كشور سخن مي‌گويد و ما را با ترس‌ها و اميد‌هاي مردمي كه تحت سركوب زيسته‌اند آشنا مي‌كند.