در روزگاري زندگي مي‌كنيم كه ما انسان‌ها، غالبا هنر زيست و ايمان خويش به زندگي را از دست داده‌ايم. چه بسيار از ما كه زنده‌ايم بي آنكه زندگي كنيم. زندگي روزمره. بدون تجربه زيسه از نفس جريان زندگي، زيستن نازيسته و زندگي تجربه ناشده است. تجربه زندگي امري نيست كه صرفا به واسطه مفاهيم و با خرد ابزاري و خرد استدلالي بتوان بدان نايل شد. خردمند بودن صرفا پيروي از مفاهيم و دلايل نيست؛ بسياري از مردم داراي عقل سليم‌اند، بي‌آنكه لزوما خردمند ياشند. انسان خردمند كسي است كه مي‌داند چگونه ساده زندگي را تجربه كند و شجاعانه بزيد. در زمانه ما خرد زيستن در ميان اكثر قريب به اتفاق ما انسان‌ها به فراموشي سپرده شده است و اين خرد، كه همراه با شور زندگي و توام با احساس بهجت و شادماني است به سختي به دست مي آيد. لذا ما غالبا فاقد وحدت و يكپارچگي معنوي حقيقي هستيم. اين اثرخواهان است تا خواننده‌اش را به شجاعت در زيست، در معناي عميق زيست و چشيدن لحظه‌هاي نادر زندگي دعوت نمايد.