لاشخواران پوستش را كندند، اسكلت شد، خاك شد، با هوا درآميخت. و جان سيذارتا بازگشت، جان سپرد، پوسيد، به خاك بدل شد. سرمستي غمبار چرخه زندگي را چشيد، همچون شكارچي در عطشي تازه بر شكاف ماند، جايي كه چرخه پايان مي‌پذيرفت، آنجا كه انتها‌ي ريشه‌هاست، آنجا كه ابديت بي‌درد آغاز مي‌شد.