... باقي روز را روسلات حس مي‌كرد كه واقعا نويسنده‌اي آرژانتيني است ـ چيزي كه از چند روز پيش يا شايد از چند سال قبل شروع كرده بود به شك در آن... ... زماني مي‌رسد كه هيچ پشتيباني نداري، حتي از طرف دوست‌هايت، مرشدها كه هيچ و هيچ‌كس هم نيست كمكت كند، نشر، جايزه‌ها و هديه‌ها به ديگران اختصاص داده شده‌اند، آن‌هايي كه مدام مي‌گفتند:«بله قربان» ... اوايل نامه‌هاش مرا مي‌ترساند. فكر مي‌كردم همه چيز تمام شده. با اين حال، بعد كه دقيق‌تر بررسي‌شان كردم، به اين نتيجه رسيدم كه ايجاز نامه‌هاش حاصل ميل او به پرهيز از اشتباهات دستوري بود... ... در نظر گاچو رد بيشتر مشكلات امروز آرژانتين را مي‌شد در مساله نامادري پي گرفت. مي‌گفت ما هيچ‌وقت مادر نداشته‌ايم يا نبوده يا اگر هم بوده ما را جلو در يتيم‌خانه رها كرده...